ไม่รับรู้ว่าในที่นี้มีใครเกิดทันโรงหนังชั้นสองบ้างครับผม ซึ่งตัวข้าพเจ้าเองนั้นก็เป็นผู้หนึ่งที่เกิดทันโรงหนังรูปแบบดังกล่าวครับผม ย้อนกลับไปในสมัยนั้นเมื่อประมาณสัก 20 ปีที่แล้วยังไม่มีโรงหนังในห้างแบบเมเจอร์ซีนีเพล็กซ์หรือ SF Cinema ซึ่งคือโรงหนังในห้างสรรพสินค้าอย่างที่ข้าพเจ้าเห็นกันเกลื่อนกลาดดังอาทิเช่นสมัยนี้จะอาจจะมีก็แต่เพียงโรงหนังชั้นสองที่ฉายหนังใหม่เกรดบี สองเรื่องควบซึ่ง ณ เวลานั้นจะอาจจะเรียกโรงหนังเหล่านั้นว่าโรงหนังชั้นสองก็พูดได้ไม่เต็มปากสักเท่าไหร่นักเนื่องจากหนังที่ฉายกันก็ล้วนแล้วแต่เป็นหนังใหม่ทั้งสิ้น ทั้งหนังไทย หนังจีนพร้อมด้วยหนังฝรั่งโดยค่าตั๋วจะก็จะอยู่ที่ประมาณ 40 บาท หากจำไม่ผิด ในตอนนั้นต้องยอมรับครับผมว่าโรงหนังสไตล์นี้คือที่ความนิยมของเด็กวัยรุ่นเยอะแยะเนื่องจากเพราะเป็นโรงหนังที่มีแอร์เย็นสบายอีกทั้งซื้อบัตรเพียงครั้งเดียวสามารถนั่งอยู่ในนั้นได้ตลอดทั้งวันโดยไม่จำเป็นย่อมซื้อตั๋วเติมอีกเนื่องจากหนังใหม่ที่ฉายนั้นเป็นหนังแบบฉายวนตลอดทั้งวันจึงทำให้บรรดาเด็กนักเรียนทั้งหมดต่างพาแฟนหรือไม่ก็โดดเรียนกับพรรคพวกมาซ่องสุมเพื่อให้ฆ่าเวลากันในสถานที่แห่งนี้ แต่แล้วในที่สุดความความชื่นชอบในโรงหนังชนิดนี้ก็เริ่มทรุดโทรมความขลังลงเมื่อทางค่ายโรงหนัง EGV ได้ถือกำเนิดขึ้นไปมาเช่นกันการเปิดโรงหนังในห้างสรรพสินค้าพร้อมกับชูจุดเด่นในเรื่องอุปกรณ์ฉายหนังที่ทันสมัยที่สุดช่วยให้ได้ภาพพร้อมทั้งเสียงที่สมจริงช่วยให้มนุษย์เริ่มหันไปให้ความชอบกับของใหม่แทนพร้อมกับหลังจากนั้นอีกไม่เกินสองปีโรงหนังเหล่านี้ก็โดนลดเกรดให้กลายเป็นโรงหนังชั้นสองในที่สุด